Η χρησιμοποίηση συγκολλητικών παραγόντων μιας φάσης κατά τη συγκόλληση ορθοδοντικών αγκυλίων.

L. Von Wald, S.E. Bishara, J.R. Jacobsen
Ελληνική Ορθοδοντική Επιθεώρηση 1999;2:71-77.

Προηγούμενες μελέτες έδειξαν  ότι τα καινούρια συγκολλητικά συστήματα μιας φάσης που χρησιμοποιούνται στην οδοντική χειρουργική και συγκολλώνται τόσο στην αδαμαντίνη όσο και στην οδοντίνη απαιτούν μειωμένο χρόνο εφαρμογής διατηρώντας παράλληλα επαρκή δύναμη δεσμού. Στην ορθοδοντική απαιτούνται επανειλημμένες συγκολλήσεις, συνεπώς τα συγκολλητικά συστήματα μειωμένου χρόνου εφαρμογής έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Σκοπός της μελέτης ήταν να καθορίσει την επίδραση των παραγόντων μιας φάσης ενσωματωμένων σε ένα κλασικό σύστημα επί της διατμητικής αντοχής του δεσμού των ορθοδοντικών αγκυλίων. Εξήντα προσφάτως εξαχθέντα δόντια χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες. Ομάδα Ι (ελέγχου): Τα αγκύλια συγκολλήθηκαν με το σύστημα Transbond XT (3M Unitek) σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή. Ομάδα ΙΙ: Στην επιφάνεια του δοντιού εφαρμόστηκε ο συγκολλητικός παράγοντας Single Bond (3M), ενώ η πάστα συγκόλλησης Transbond XT χρησιμοποιήθηκε για τη συγκόλληση των αγκυλίων. Ομάδα ΙΙΙ: Στην αδαμαντινική επιφάνεια εφαρμόστηκε ο συγκολλητικός παράγοντας Optibond Solo (Kerr Co.) και η πάστα συγκόλλησης Transbond XT χρησιμοποιήθηκε για τη συγκόλληση των αγκυλίων. Τα δόντια διατηρήθηκαν σε απιονισμένο νερό στους 37^οC για 24 ώρες. Για τη μέτρηση της αντοχής του δεσμού στη διάτμηση χρησιμοποιήθηκε η συσκευή Zwick Universal Testing Machine. Οι μέσες τιμές και σταθερές αποκλίσεις της διατμητικής αντοχής του δεσμού για τις τρεις ομάδες που εξετάστηκαν ήταν αντίστοιχα: Ομάδα Ι: 11.8+4.6 Mpa, Ομάδα ΙΙ: 12.5+3.9 Mpa και Ομάδα ΙΙΙ: 9.7+4.3 Mpa. Η Ανάλυση Μεταβλητότητας (F=2.37) έδειξε ότι δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές (p>0.05) στη δύναμη του δεσμού μεταξύ των τριών ομάδων. Συμπερασματικά, η χρησιμοποίηση συγκολλητικών παραγόντων μιας φάσης εις αντικατάσταση της υγρής φάσης δεν επηρέασε σημαντικά τη διατμητική αντοχή του δεσμού του συγκολλητικού συστήματος.

Διεύθυνση για Ανάτυπα: Dr. Samir E. Bishara, Professor, Department of Orthodontics, College of Dentistry, University of Iowa, Iowa City, Iowa 52242, U.S.A.